Na początek trochę teorii
Pinoterapia jest koncepcją opracowaną przez polskiego ortopedę traumatologa Radosława Składowskiego na bazie jego wieloletniego doświadczenia w pracy z pacjentami. W oparciu o swoją praktykę lekarską zaobserwował korelację pomiędzy zmianami w tkankach śródoperacyjnych a objawami opisywanymi przez pacjentów oraz zmianami wyczuwalnymi palpacyjnie w ciele chorego. Słowo ‘koncepcja’ użyte na początku oznacza, że nie jest to jedynie zbiór technik, ale całe postępowanie diagnostyczno-terapeutyczne nakierowane na przywrócenie prawidłowej pracy mechanizmów zapewniających w naszym ciele homeostazę. Pinoterapia łączy w sobie dalekowschodnie techniki akupresury czy refleksoterapii ze współczesną wiedzą z zakresu działania układu nerwowego i badań nad powięziami.
Na czym polega teoria tzw. Pięciu Układów Regulacyjnych i jakie ma znaczenie w terapii
Zgodnie z tą koncepcją systemy tkanek które odpowiadają za prawidłowy przebieg procesów kluczowych dla utrzymania zdolności regeneracji i wydolności narządu ruchu-a w rezultacie prowadzą do poprawienia zdolności samonaprawy, można podzielić na tzw. Pięć Układów Regulacyjnych. Są to: układ regulacyjny piezoaktywny, układ regulacyjny humoralny, układ nerwowy autonomiczny, ukłąd regulacyjny układu nerwowego somatycznego pozapiramidowego i zjawisko skórnej strefy odczynowej. Każdy uraz bądź przeciążenie występujące w naszym ciele może prowadzić do zaburzenia w prawidłowym funkcjonowaniu poszczególnych Regulatorów, co w konsekwencji doprowadzić może do powstania patologii. Zadaniem terapeuty jest zatem odnalezienie tej spatologizowanej tkanki i poddanie jej specyficznej terapii.
Kilka słów o narzędziach
Najbardziej charakterystycznym elementem pinoterapii, a zarazem cechą która jako pierwsza rzuca się pacjentom w oczy są specyficzne narzędzia wykorzystywane w terapii. To dzięki ich użyciu możliwe jest tak precyzyjne dotarcie do miejsc objętych leczeniem. Przez wzgląd na ich użycie ten model leczenia nosi też miano terapii narzędziowej. Najczęściej używa się narzędzi wykonanych z mosiądzu lub stali nierdzewnej.
Wyróżnia się dwa typy stosowanych narzędzi: piny oraz katy. Te pierwsze swoim wyglądem przypominają gwoździe. Jeden koniec jest spłaszczony jak w śrubokręcie i lekko zaokrąglony, a drugi koniec spiczasty jak prawdziwy gwóźdź. Obu zakończeń używa się w terapii, lecz każdy z nich ma inne zastosowanie. Zaznaczyć należy że oba końce są tak spiłowane, by nie kaleczyć skóry. Katy z kolei są podobne do noży o dwóch brzegach, przy czym jeden koniec jest gładki a drugi ma ząbkowane wykończenie. Podobnie jak w przypadku pinów w leczeniu wykorzystuje się oba zakończenia, lecz każde w innym celu i do innych technik.
Narzędzia przed i po użyciu są dezynfekowane, nie należy się więc obawiać zakażenia wynikającego z kontaktu narzędzia ze skórą.
Jak w praktyce wygląda terapia
Podstawą prawidłowo przeprowadzonej terapii jest doskonała znajomość anatomii palpacyjnej. Terapeuta musi potrafić rozpoznać każdą strukturę anatomiczną obecną pod jego palcami i
nie może działać na oślep. W pinoterapii leczeniu poddaje się ściśle określone miejsca takie jak bruzdy międzymięśniowe, skórę w rzucie narządów wewnętrznych, czy sklejenia zlokalizowane w przedziałach powięziowych, więc biegła znajomość anatomii jest niezbędna by leczenie było skuteczne i przede wszystkim bezpieczne. W zależności od charakterystyki i umiejscowienia problemu stosuje się różnorakie techniki. Gładkie krawędzie katów oraz płaskie końcówki pinów świetnie sprawdzają się przy pracy z układem mięśniowo-powięziowym i terapii powięziowej. Ostre końce pinów oraz ząbkowany brzeg katów stosuje się do stymulowania układu nerwowego. Bodziec dostarczony tkankom jest na tyle silny, że na drodze odruchowej skutkuje zniwelowaniem napięcia i zmniejszeniem dolegliwości bólowych.
Pinoterapia nie zamyka się wyłącznie na pracę z pinami i katami. Wręcz przeciwnie, twórcy tej metody sugerują łączenie jej z innymi formami terapii, zwłaszcza z terapią manualną, kinezyterapią, masażem bańką chińską a w szczególnych przypadkach nawet z takimi egzotycznymi zabiegami jak masaż miodem, akupunkturą czy hirudoterapią czyli stosowaniu pijawki lekarskiej. Ma to na celu zmaksymalizowanie efektów terapeutycznych i jak najszybszy powrót pacjentów do zdrowia.
Po zabiegu może wystąpić miejscowa tkliwość oraz zaczerwienienie skóry wynikające ze wzmożonego przekrwienia leczonej okolicy. Skóra powinna pozostać nieuszkodzona, jednak są osoby z delikatniejszą skóra, u których łatwiej dochodzi do zadrapań czy otarć i trzeba mieć tego świadomość. Już sama terapia może być dla pacjenta nieprzyjemna i bolesna i osoby z niskim progiem bólu mogą tego nie tolerować.
Dodać należy, że niektóre kosmetyki stosowane na ciało mogą wchodzić w reakcje z mosiądzem, z którego wykonane są narzędzia. Skutkować to może pojawieniem się niebieskich śladów w miejscu kontaktu narzędzia ze skórą. Zdarza się to niezwykle rzadko, znika samo po kilku dniach i nie jest w najmniejszym stopniu szkodliwe, jednak należy mieć świadomość że taka reakcja może wystąpić.
W naszym Gabinecie pinoterapia jest stosowana w ramach wizyty fizjoterapeutycznej. Terapeuta po przeanalizowaniu problemu i podjęciu terapii może zasugerować taką formę leczenia i zdecydować się na dołączenie kilku technik z zakresu pinoterapii ,oczywiście jeżeli istnieją wskazania do jej wykonania. Pinoterapii nie traktuje się u Nas jako osobnej usługi, tylko jest ona wplatana do podstawowej terapii. Jest również wliczona w cenę wizyty, więc nie jest pobierana żadna opłata od dodatkowego zabiegu.
Więcej informacji na temat pinoterapii znajdziesz tutaj.
Wskazania i przeciwwskazania
Pinoterapia ma szerokie zastosowanie w schorzeniach ortopedycznych i neurologicznych takich jak:
- bóle mięśniowo-powięziowe
- bóle przeciążeniowe
- bóle kręgosłupa
- bóle głowy
- bóle pourazowe
- ograniczony zakres ruchu w stawach
- neuropatie
Jak każdy zabieg mający wpływ na ciało człowieka, także pinoterapia wyszczególnia kilka przypadków które wykluczają pacjenta z leczenia tą metodą. Są to:
- choroby nowotworowe
- ostra faza chorób ogólnoustrojowych
- zmiany skórne i infekcje skórne
- ciąża
- epilepsja
- skazy naczyniowe
- tętniaki naczyniowe
- zakrzepica żył głębokich w stanie ostrym
- złamania i zerwania tkanek miękkich
- zakażenia narządu ruchu, np. neuroborelioza
Podsumowanie
Pinoterapia jest świetnym uzupełnieniem klasycznej fizjoterapii. Należy mieć świadomość że terapia opiera się na silnych bodźcach i może być w odczuciu nieprzyjemna. Wykonana jednak w prawidłowy sposób daje świetne efekty i może znacznie przyspieszyć powrót do zdrowia.